Panowie w spódniczkach w szkocką kratę, narodowe tańce, dźwięki kobzy i wieloletnia przyjaźń to reminiscencje wymiany ze Szkocją.

Współpraca ze Szkocją trwała od 1994 do 2009 roku.

Wymianę z Wick Highschool zainicjował prywatny kontakt prof. Marty Białeckiej z wicedyrektorem szkockiej szkoły, panem Tomem Allanem. Tom Allan przyjechał do Krakowa w listopadzie 1994 w celu omówienia szczegółów ewentualnej wymiany uczniowskiej. Serdeczne przyjęcie przez goszczących go nauczycieli – prof. Pawła Ciałowicza i Grzegorza Techmańskiego oraz przychylność dyrekcji wobec planów współpracy, zaowocowały wieloletnimi, bliskimi kontaktami pedagogów i młodzieży obydwu szkół.  

Program wymiany rozpoczął się w czerwcu 1995 roku wyjazdem grupy uczniów IV LO do Wick, małego miasta na dalekiej północy Szkocji. Opiekę nad polską młodzieżą sprawowali prof. Grzegorz Techmański, Paweł Ciałowicz i Jan Kurzawa. W tamtym czasie nie działały jeszcze tanie linie lotnicze, podróż odbywała się więc wynajętym autokarem i trwała… 3 dni, z noclegiem w Londynie.

Uczniowie z Wick przybyli do nas z rewizytą w październiku 1995. Opiekę sprawowali nad nimi organizatorzy ze strony szkockiej: dyrektor Tom Allan oraz nauczyciele Wanda Noble, Frances Thain i Ron Barker.

Wymiana była kontynuowana na podobnych zasadach również w 1996 roku. W wymianach brały ze strony polskiej 20-25 osobowe grupy młodzieży.

Pod koniec 1996 roku ze względu na stan zdrowia na emeryturę przeszedł vice-dyrektor Wick Highschool, pan Tom Allan. Spowodowało to zawieszenie wymian na całą dekadę.

W 2006 roku nowym rectorem (dyrektorem) szkoły w Wick został pan Alister Traill, wielki miłośnik Krakowa, przyjaciel prof. Pawła Ciałowicza, organizatora wymian ze strony IV LO. Zaowocowało to wznowieniem wymian uczniowskich w latach 2007 – 2008. W wymianach brały udział niewielkie, około 10 osobowe grupy uczniów, pod opieką prof. Beaty Cygan, Marii Potockiej-Grych i Pawła Ciałowicza.

Tragedia rodzinna jednego z organizatorów ze strony szkockiej, pana Neil’a Lamont, spowodowała zawieszenie wymiany w 2009 roku. W następnym roku na emeryturę przeszedł wspierający ideę wymian dyrektor Alister Traill – w ten sposób wieloletni program został  zakończony. Przyjaźnie przetrwały.